17 Rozdział

Oto link do nowego bloga:

http://lovecandoanything-yaoi.blogspot.com

Zachęcam do czytania ;p

  Wróciłem zadowolony do domu, tak jak sądziłem napadł podekscytowany Kibum. Domagał się odpowiedzi na pytanie "I co? Co mówiła?".  No cóż nie chciałem mu na to odpowiadać, ale nie dawał za wygraną. Ja próbowałem go wyminąć, lecz załapał mnie za kołnierz kurtki i przycisnął do ściany  - tego się nie spodziewałem...

Spojrzałem na niego błagalnym wzrokiem i wyszeptałem cichutko "Umma", na co on od razu mnie puścił i spojrzał na mnie smutno.

- Minnie ja przepraszam.. Nie chciałem. - powiedział przytulając mnie

- Nic się nie stało. A co do Yoko to mogę Ci powiedzieć że dowiesz się nie długo.     I mogę Ci doradzić żebyś sam się z nią spotkał. 

- No pewnie masz rację.. no niech będzie. Dzięki młody - odwrócił się w stronę schodów - jeszcze raz przepraszam - dodał, po czym skierował się do swojego pokoju.

Ja natomiast udałem się do kuchni, otworzyłem lodówkę i przegrzebałem jej zawartość. Znalazłem moje ostatnie mleko bananowe, otworzyłem je i od razu upiłem połowę, na co moje kąciki ust uniosły się ku górze. Poszedłem do swojego pokoju, założyłem słuchawki na uszy i odpłynąłem w świat muzyki. 

Yoko dość długo nie wracała do domu, trochę się martwiłam, ale nie miałam zamiaru do niej dzwonić. Miałam wielką nadzieję że spotkała się z Key, pasują do siebie. 

Postanowiłam przygotować ramen, jak już miałam zamiar zabrać się do pracy usłyszałam dźwięk przychodzącego sms.

Jak tylko zobaczyłam co się w nim znajduje łzy zaczęły spływać mi po policzkach. Było w nim zdjęcie mojej przyjaciółki i Taemin przytulających się do siebie. 

Pod tym było napisane:

"Strasznie mi przykro... ;( 

                       Mir" 

Miałam wielką nadzieję że to nie prawda, ale kogo ja chciałam oszukać. Byłam na nich wściekła, jak mogli mi to zrobić? Lee zawsze mówił że mnie kocha i nigdy nie zostawi, a Yo to przecież moja najlepsza przyjaciółka, znamy się od lat. Nie pomyślałabym że ona jest do tego zdolna. Może udawała że podoba jej się Key, a tak na prawdę chciała się dobrać do Maknae, a on z łatwością wpadł w jej zasadzkę. Albo może oni od dawna się już spotykają i myśleli że się niczego nie dowiem, ich niedoczekanie.

Najchętniej teraz zamknęła się w mieszkaniu, nikogo nie puściła i pogrążyła się w rozpaczy. Niestety nie mogłam tak zrobić, bo w końcu ona też tutaj mieszka. 

W pośpiechu założyłam kurtkę, zapominając o tym że miałam przygotowywać jedzenie, ze łzami oczach wybiegłam z domu. Wpadłam na kogoś, tym kimś był Mir. Uśmiechnął się do mnie smutno i mocno przytulił. Nie protestowałam. W milczeniu usiedliśmy na ławce, nadal mnie obejmował i pozwalał się wypłakać na ramieniu. Po chwili odsunął się ode mnie i uniósł mój podbródek, tak abym spojrzała mu w oczy. Były niemal, że czarne, na prawdę piękne. Przybliżył swoją twarz do mojej, tak że dzieliły je zaledwie milimetry. Delikatnie musnął moje usta, nie protestowałam, było mi wszystko jedno. Zaczęłam to oddawać, a on całował mnie coraz namiętniej. Miałam lekko rozchylone wargi, od razu skorzystał z okazji i wtargnął do środka, próbując pobudzić mój język do zabawy. Niechętnie oderwaliśmy się od siebie, aby zaczerpnąć powietrza i spojrzeliśmy sobie głęboko w oczy.

Cheolyung postanowił że odprowadzi mnie do domu, zgodziłam się. Szliśmy w milczeniu, co chwilę na siebie spoglądając. Jak dotarliśmy chciałam go zaprosić do środka, ale oznajmił że musi iść, pocałował mnie jeszcze raz i odszedł.

Więc co wy na to?

Kolejne rozdziały będę dodawać prawdopodobnie co piątek, sobotę, więc zaglądajcie jakoś w tych okolicach ;p

obserwatorów - 26

Wyświetlenia - 4807 ^^

Pozdrawiam i miłego weekendu życzę <3

Hwaiting!!

  Rozdział przeczytany

 =

  Komentarz zostawiony
                       Pliss